O paro do 2 de febreiro tocou á patronal, pero a folga do 5 de abril bateu
directamente na liña de flotación do modelo de negociación que pretendían as
empresas: estar meses e meses sen negociar, buscando un desgaste sindical que
logo xustifique recortes, mentres se mantén a “paz laboral” e continúan
machucándonos sen piedade.
O “5A” milleiros de traballadores e
traballadoras rebelámonos e erguemos a voz contra a ditadura das empresas. A
participación na folga foi maioritaria, nalgunhas empresas e cidades incluso
masiva. Conseguimos rachar o ritmo perverso da negociación.
Hoxe, a patronal sabe que o sector está
disposto a mobilizarse, que estamos dispostos a defender os nosos dereitos, se
queren conflito cos cadros de persoal o terán. Pero ademais, e despois do éxito
das dúas convocatorias en Galiza nomeadamente o 5 de abril, outros sindicatos
comezan falar da necesidade de mobilizarse, o cal non deixa de ser positivo.
Pero é negativo que cada quen convoque mobilizacións pola súa banda, sen
planificación e sen sentido.
Ademais, para a CIG as mobilizacións
deben responder ao que sucede na mesa negociadora, como fixemos ata o de agora;
con elas perseguimos que as empresas negocien. O vindeiro 20 de abril haberá
unha nova reunión, ata entón falar de novas mobilizacións parece prematuro. Se
a patronal move ficha, negociaremos; se non, será o momento de falar de novas
mobilizacións.
Podes ver a galería de fotos e vídeo das mobilizacións
na web da CIG:
Ningún comentario:
Publicar un comentario